Σύμφωνα με μία άποψη ο κύριος ακινήτου προστατεύεται με την αρνητική αγωγή σε περίπτωση διατάραξης της κυριότητάς του με πράξη ή παράλειψη του διαταράσσοντος.
Διαταράσσων και κατά συνέπεια εναγόμενος την αρνητική αγωγή είναι και αυτός που κατασκεύασε κάποιο έργο στο δικό του ακίνητο παραβιάζοντας κάποια διάταξη της νομοθεσίας περί σχεδίου πόλεων ή του ΓΟΚ, προσβάλλοντας έτσι τα έννομα συμφέροντα του γείτονά του (ΕφΑθ 480/2001 ΕλΔ 43/466. Βλ. και Απ. Γεωργιάδη: ΕμπρΔ, έκδ. 2010, § 62, αριθ. 14, Μπαλή: ΕμπρΔ, § 32, αριθ. 3 κατά τον οποίο, περιορισμοί της κυριότητας προκύπτουν και από τη διάταξη του άρθ. 281 ΑΚ).
Όμως, Το Εφετείο Αθηνών με την υπ’ αριθ.2579/2003 απόφαση του (ΕλΔ 44/1423) δέχθηκε ότι:
«Επί ομόρων ακινήτων, παράνομη προσβολή της κυριότητας (διατάραξη) θα στοιχειοθετείται κατά νόμο, μόνον εφόσον ο κύριος του ενός ακινήτου κινείται εκτός των ορίων που οριοθετούν το οικείο δικαίωμά του οι διατάξεις του γειτονικού δικαίου του ΑΚ, αφού μόνον τότε διαταράσσει παρανόμως την κυριότητα του γείτονά του. Εξάλλου, η ΑΚ 1003 ορίζει ότι ο κύριος ακινήτου έχει υποχρέωση ν’ ανέχεται την εκπομπή κραδασμών και θορύβων που προέρχονται από άλλο ακίνητο, ενόσω δεν παραβλάπτουν σημαντικά την χρήση του ακινήτου του ή προέρχονται από χρήση συνήθη για ακίνητα της περιοχής του κτήματος από το οποίο προκαλείται η βλάβη. Σύμφωνα με την διατύπωση της διάταξης αυτής, θα πρέπει να γίνει σύγκριση της χρήσης του βλάπτοντας ακινήτου προς την συνήθη χρήση άλλων ομοειδών ακινήτων της περιοχής αυτού και εντεύθεν, στην περίπτωση κατά την οποία οι θόρυβοι αυτοί είναι συνηθισμένοι στην περιοχή του βλάπτοντος κτήματος, τότε ο γείτονας είναι υποχρεωμένος να τις ανεχθεί, ακόμη κι αν εξαιτίας τους δυσκολεύεται η χρήση του ακινήτου του».
Επίσης έχει κριθεί ότι ο κύριος του ακινήτου που βλάπτεται από παράνομα κτίσματα που ανεγείρονται στο γειτονικό ακίνητο, δικαιούται αποζημίωση κατά τις περί αδικοπραξιών διατάξεις (ΑΠ 900/2003 ΕλΔ 44/1278, ΕφΑθ 2826/2001 ΕλΔ 43/173).
Σημειωτέον ότι με την από 27.3.2003 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κρίθηκε ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθ. 13 ΕΣΔΑ, διότι στην εσωτερική έννομη τάξη της δεν προβλέπεται αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα που να επιτρέπει στον θιγόμενο από αυθαίρετες κατασκευές σε γειτονικό ακίνητο να επιτύχει την κατεδάφισή τους υποχρεώνοντας την αδρανούσα Διοίκηση να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις των ιδίων της οργάνων (βλ. ΕΔΚΑ ΜΕ/408 επ.). (ΠΗΓΗ Ι.ΚΑΤΡΑΣ,ΔΙΚΑΙΟ ΟΡΟΦΟΚΤΗΣΙΑΣ 2020)