Επιμέλεια τέκνου
Μια σημαντική διάταξη που αφορά τα ζητήματα της επιμέλειας περιλαμβάνει τροπολογία που κατατέθηκε στο φορολογικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών.
Συγκεκριμένα, με το νέο άρθρο 1519 του Αστικού Κώδικα προβλέπεται πως και οι δύο γονείς θα έχουν λόγο σε σοβαρές αποφάσεις, μη επαναλαμβανόμενες, οι οποίες αφορούν το μέλλον του παιδιού τους, ακόμη κι αν ο ένας ασκεί την επιμέλεια, με δικαστική απόφαση.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, με το άρθρο 9 εισάγεται στον Αστικό Κώδικα το άρθρο 1519, το οποίο είχε καταργηθεί με το άρθρο 25 του ν. 2447/1996. Με τη νέα διάταξη διευρύνεται σημαντικά ο κύκλος των πράξεων για τις οποίες οι γονείς οφείλουν να αποφασίζουν από κοινού, ανεξάρτητα από το εάν ο γονέας ασκεί μόνος του (κατόπιν προφανώς δικαστικής απόφασης κατά το άρθρο 1513 ΑΚ παρ. 2, 3) την επιμέλεια.
Πρόκειται για πράξεις που δεν επαναλαμβάνονται και επηρεάζουν αποφασιστικά το μέλλον του τέκνου, όπως το είδος της εκπαίδευσης που θα λάβει, την προετοιμασία για πρωταθλητισμό κλπ. Για τις πράξεις αυτές, απαιτείται απόφαση και των δύο γονέων, σε περίπτωση δε διαφωνίας θα εφαρμοστεί το άρθρο 1512 ΑΚ. Η ως άνω ρύθμιση ισχύει πρόσθετα προς τις αποφάσεις μια την ονοματοδοσία και τον καθορισμό του Θρησκεύματος του τέκνου για τις οποίες απαιτείται κοινή απόφαση των γονέων, επειδή κατά τη νομολογία ανήκουν στον πυρήνα της γονικής μέριμνας.
Με την παρ. 2 διευκρινίζεται ότι, μολονότι ο προσδιορισμός της κατοικίας του ανηλίκου ανήκει στον γονέα που ασκεί την επιμέλεια, η μεταβολή του τόπου διαμονής που επηρεάζει ουσιωδώς το δικαίωμα επικοινωνίας του άλλου γονέα, μπορεί να γίνει μετά από σύμφωνη γνώμη του γονέα που έχει το δικαίωμα επικοινωνίας ή μετά από δικαστική απόφαση.
Επομένως, αντικείμενο της ρύθμισης δεν είναι οποιαδήποτε μετακίνηση του ανηλίκου (π.χ. από τη μία συνοικία ή Δήμο σε άλλη συνοικία μέσα σε μεγάλη πόλη) αλλά η σημαντική μετακίνηση (π.χ. σε άλλη πόλη, σε άλλη χώρα), η οποία επηρεάζει ουσιωδώς την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του άλλου γονέα. Είναι βεβαίως κατανοητή η ανάγκη του γονέα που έχει την επιμέλεια να έχει ελευθερία κίνησης και επιλογής της διαμονής του, αλλά ο περιορισμός της ελευθερίας αυτής είναι ανεκτός, ενόψει της ιδιότητάς του ως γονέα ανηλίκου, καθώς και ενόψει του δικαιώματος του άλλου γονέα να έχει ομαλή επικοινωνία με το παιδί.
Συνεπώς, ο έχων την επιμέλεια του ανηλίκου γονέας δεν χάνει το δικαίωμα να μετακινηθεί, ακόμη και σε μακρινό μέρος, αρκεί να έχει εξασφαλίσει την (προηγούμενη της μετακίνησης) συμφωνία του άλλου γονέα, ή, αν αυτός δεν συμφωνεί ή δεν ανευρίσκεται κ.λπ., δικαστική απόφαση που επιτρέπει την μετακίνησή του με το ανήλικο τέκνο. Στην τελευταία περίπτωση, το δικαστήριο θα κρίνει με βάση πρωτίστως το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου (ΕΔΔΑ, Penchevi κατά Βουλγαρίας).
Νέος τρόπος επικοινωνίας του ανηλίκου με τον άλλο γονέα
Με την απόφαση αυτήν θα καθορίζεται προφανώς και νέος τρόπος επικοινωνίας του ανηλίκου με τον άλλο γονέα (π.χ. αραιότερα και μακρότερα διαστήματα, καταβολή εξόδων επικοινωνίας, επικοινωνία με σύγχρονα ηλεκτρονικά οπτικοακουστικά μέσα). Εφόσον πρόκειται για νέα συμφωνία των γονέων, αυτή θα έχει τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου. Αυτονόητο είναι ότι, στην περίπτωση κατά την οποία έχει αποκλεισθεί η επικοινωνία του γονέα με τον ανήλικο με δικαστική απόφαση, δεν απαιτείται η συμφωνία του για τη μετακίνηση του ανηλίκου με τον άλλο γονέα. Με τη νέα ρύθμιση του παρόντος άρθρου η Χώρα μας συμμορφώνεται και προς τη Σύσταση CΜ/ Rec (215)4 του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Αναλυτικά η προτεινόμενη διάταξη:
Άρθρο 9 Ειδικές πράξεις επιμέλειας ανήλικου τέκνου Προσθήκη άρθρου 1519 Αστικού Κώδικα
Στη θέση του καταργηθέντος άρθρου 1519 του Αστικού Κώδικα (Α’ 164) εισάγεται νέο άρθρο 1519 ως εξής:
«Άρθρο 1519 Ειδικές πράξεις επιμέλειας ανήλικου τέκνου
Οταν η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου ασκείται από τον ένα μόνον γονέα, οι σοβαρές μη επαναλαμβανόμενες αποφάσεις για τις πράξεις επιμέλειας που επηρεάζουν αποφασιστικά το μέλλον του τέκνου λαμβάνονται και από τους δύο γονείς από κοινού, εφόσον δεν συντρέχει η περίπτωση του άρθρου 1510 παρ. 3.
Μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο».
(ΠΗΓΗ LAWSPOT)